Ο καλλωπισμός για την σύγχρονη γυναικά στις μέρες μας θεωρείται αναγκαίως, απαραίτητος αλλά και πολύ εύκολος καθώς η τεράστια γκάμα των προϊόντων περιποίησης που υπάρχει προσφέρει σε κάθε γυναίκα αυτό που χρειάζεται με αποτέλεσμα να καλύπτει τις εκάστοτε ανάγκες της! Καλλυντικά, προϊόντα απολέπισης, βερνίκια σε αμέτρητες αποχρώσεις και άλλα πολλά συνθέτουν ένα ευρύ φάσμα προϊόντων που κύριο μέλημα τους είναι η φροντίδα της γυναικείας επιδερμίδας και όχι μόνο.
Η περιποίηση και ο καλλωπισμός ξεκινάει από τα πανάρχαια χρόνια αποδεικνύοντας το ενδιαφέρον για την προσωπική υγιεινή και την εξωτερική ομορφιά. Έχετε σκεφτεί με τι τρόπους φρόντιζαν τον καλλωπισμό τους οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα και τι προϊόντα χρησιμοποιούσαν για να δείχνουν όμορφες? Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στο πέρασμα των αιώνων η γυναικεία φιλαρέσκεια έμεινε αναλλοίωτη και η επιθυμία για την φροντίδα της εξωτερικής εμφάνισης αυξάνεται όλο και περισσότερο. Παρακάτω, θα δούμε τις τεχνικές που εφάρμοζαν οι Αθηναίες στην Αρχαία Ελλάδα και ποια προϊόντα χρησιμοποιούσαν για το καλλωπισμό τους:
Μια μεγάλη ποικιλία από πούδρες και έλαια συνέθεταν τα καλλυντικά των γυναικών της αρχαίας Ελλάδας όπου μερικές φορές ήταν ανακατεμένες με χρωστικές ουσίες είτε φυτικής είτε ορυκτής προέλευσης. Τα χρώματα των χρωστικών ουσιών ήταν αρκετά όπως κόκκινο, άσπρο και μαύρο. Για την λεύκανση του προσώπου τους χρησιμοποιούσαν το ψιμύθιο (ανθρακικός μόλυβδος) συνήθως λευκού χρώματος και ρουζ της τότε εποχής ήταν το μίλτο.
Για να τονίσουν τα φρύδια τους χρησιμοποιούσαν τριμμένο αντιμόνιο ή αλλιώς τα μαύριζαν με κάπνα ενώ σκίαζαν τα βλέφαρα ελαφρά με φούμο (κάρβουνο) Πιο συγκεκριμένα, τις βλεφαρίδες τις έβαφαν με μαύρο χρώμα ενώ στη συνέχεια τις έβαφαν με ένα μείγμα από ασπράδι αυγού, αμμωνία και ρετσίνι.
Τα μάγουλα και τα χείλη τα έβαφαν με σκόνη χένας, ρεάλγιο, ώχρα, χυμούς από μούρα και άκανθα. Μερικά από αυτά ήταν ανακατεμένα με κρέμες και έλαια. Επιπλέον, για να βάψουν το πρόσωπο και τα χείλη τους χρησιμοποιούσαν μολύβια ή τη ρίζα του φυτού αλκέα (μολόχα).
Πολλές ήταν εκείνες που διέθεταν όλα τα απαραίτητα εργαλεία για το καλλωπισμό όπως για παράδειγμα τριχολαβίδες, μπουκαλάκια αρωμάτων και ουσιών, καρφίτσες, πυξίδες (ξύλινα ή πήλινα δοχεία που περιείχαν φυσικές κρέμες και αλοιφές). Κάποιες γυναίκες κατασκεύαζαν καλλυντικά είτε μόνες τους είτε με τη βοήθεια φιλενάδων τους ενώ μερικές φορές πήγαιναν και ειδικοί στο σπίτι τους. Τα μάλασσαν και τα άπλωναν με σπάτουλες, κουτάλια και διάφορα ραβδάκια από ξύλο, κόκκαλο και ελεφαντόδοντο.
Τέλος, είχαν κρέμες για τις πανάδες και τις ρυτίδες, μαστιχόλαδο για τον ιδρώτα, καρυδόλαδο και φοινικόλαδο για το στήθος, θυμαρόλαδο για το λαιμό και τα γόνατα και μυραλοιφές από λουλούδια, φυτά και λάδι. Τι αλοιφές και τις κρέμες τις πασάλειβαν με ειδικά βουρτσάκια ονόματι χριστήρες ή με τα δάκτυλα.
